Dis die week van my 40ste verjaarsdag, en soos alle mylpale in mens se lewe dink ek dit moet ‘n spesiale “mention” kry. Ek dink terug aan die tyd toe my kinders babas was en ek gedink het, wanneer die een 13 is en die ander een 11 is ek 40! 40! sjoe. Dan gaan my kinders al groot wees en ek gaan vir seker … Continue reading Om 40 te word
Die laaste maand van hierdie jaar het aangebreek, wat ‘n jaar, dit voel soos ‘n oogwink en ook soos ‘n ewigheid. Baie sal nog, en is al geskryf oor 2020. Wat wag vir ons in 2021 niemand kan vir ons sê nie, nerens is daar ‘n feetjie met ‘n towerstaffie wat alles net gaan reg toor nie. Covid-19 gaan nie weg nie. So sukkel ons … Continue reading Die Einde is maar net ‘n nuwe begin
Dis November, die jakaranda blomme lê op die grond, die jaar is op sy rug. Daar is ‘n geskarrel soos almal begin voorberei vir kersfees, ons het uiteindelik vlak 1 bereik. Hierdie jaar, seker die dolste maar leegste jaar van my lewe, nooit sal mens weer normaal kan wees of dink of praat na 2020 nie. Dit was ‘n jaar van lesse, klappe maar ook … Continue reading Persreën
Jy is maar net ‘n spikkel in die uitspansel, en jy is verantwoordelik vir jou eie geluk. Hoekom dan bang wees? Daar is ‘n gesegde wat sê wees jouself en die regte mense sal vir jou lief wees. Dit is beslis my motto in die lewe. Dit het my lank gevat om te aanvaar dat jy nie almal kan gelukkig maak nie, en dat almal … Continue reading Aweregs
Dit het soos ‘n veldbrand versprei, almal doen die dans, ons is self ook besig om te oefen vir ons groot “performance” binnekort, en ek dink ons kan dit die 2020 anthem noem. Die gebed wat soveel mense nou al bymekaar gebring het, wat hoop versprei, en mense weer moed gee om die toekoms in die oë te kan kyk. Dis ‘n tipe war dance … Continue reading Die woorde op almal se lippe
Hierdie week kou ek aan die gedagte van die term Leef Voluit, en wonder hoe dit dan beskryf kan word. Leef onbeskaamd, leef vry, leef sonder perke, sonder inhibisies. Die woordeboek beskryf voluit as: ten volle, heeltemal. Hoe leef mens dan heeltemal? My siening daaroor is dat mens niks het wat jou vashou of terughou nie. Dat jy gemaklik is met jouself, eerlik en sonder … Continue reading Om te leef en te laat leef
Augustus maand, die aakligste maand (volgens my) van die jaar. Dis nie meer winter nie, en nog nie lente nie, en die wind waai die stof in alles op alles en oor alles. Jy is reg vir die nuwe seisoen, maar nog stuck in die ou ene. So die transformasie hang in die lug. Vlak 2 het uiteindelik aangebreek en die jaar is al amper … Continue reading Tussen hier en daar lê ‘n berg (vol stof)
Vir die eerste keer in maande is daar totale stilte, albei my kuikens is weer terug by die skool vandag, en ek lê al wakker van 4 uur af en bekommer daaroor. Die land, die wereld en alles wat ons ken staan op sy kop, en ons moet nou gemaklik voel om daarmee te leef so onderstebo. Vrydag was my breekpunt. My angs en depressie … Continue reading Stilte – Week 17
Nou ja ek het nie geluister wat die Chief in Charge gisteraand gesê het nie, aan die begin van die geveg het ons seker gemaak ons mis nie die toespraak nie, toe was alles nog nuut en in ‘n mate opwindend. Nou is dit asof ons lood aan ons voete het en probeer swem in ‘n baie diep meer. Mens kom net nie bo nie. … Continue reading Terug op die brug – Week 16
Wanneer mens betrokke raak leer jy mense se harte ken. Alleenlik dan maak jy ñ verskil. Die stand van ons land, moorde ens maak ons hartseer en moedeloos maar ons hande is afgekap want niemand hoor ons nie. Charity begins at home. Deur om ń verskil in jou onmiddelike omgewing te maak verbeter jy jou en almal om jou se lewe, en dit kring uit … Continue reading Love thy neighbour
Enelda 