Daar is ‘n ander soort stilte aan vrede Diep en wyd soos die Karoo in die laat middag. Daardie stilte wat smaak soos vryheid, wanneer jou tyd vir ‘n oomblik doodstil staan en jy besef, hier en nou is ek totaal gelukkig. Dis dalk net vir daardie oomblik, ‘n klein stukkie maar dis joune om te koester. Wanneer jy volkome vol sirkel gereis het, jy … Continue reading Klein Genade
Ek het ‘n skaduwee, hy het vier kort beentjies en ‘n lang lyfie, hy volg my orals, elke tree wat ek gee is hy reg agter my, en soms kan ek sommer hoor hoe hard hy sug wanneer ek vir die soveelste keer daardie dag by die trappe op en af beweeg. Want een mens tree is beslis ses in klein honde treetjies. Ek was … Continue reading My vierbeen lyfwag
Agter die masker is ‘n vrou nes ek, dieselfde gelaatstrekke, gesig, ons vertel dieselfde staaltjies en grappe. Maar wie is die masker en wie is ek? Ons teer op aandag en aanvaarding. In die samelewing van vandag wie is meer aanvaarbaar, die masker of ek? -Enelda Continue reading Agter die masker
As ek kon vlieg, Sou jy my vlerke knip, my naby jou hou. Sal jy my laat sing, Sou jy my mis, wanneer my koutjie leeg is? Ek kan wegvlieg …… maar my verlange na jou sal my opvreet en ek sal wegsmelt. Ek is net ek, fyn en klein. ‘n Skoenlapper sonder sy vlerk. -Enelda Continue reading Afvlerk
My Oupa was ‘n kort oomie, en ook kort van draad, maar nie in ‘n agressiewe manier nie, eintlik in ‘n heel oulike speels manier. Hy sou hom sommer vinnig kon opwerk oor situasies. Veral oor die nuus wat hy stiptelik geluister en gekyk het, en kon hom maklik vererg as iemand na sy sin simpel was. Dan het hy sommer net daar op die … Continue reading Passievol
Net vir vanaand wil ek die volmaan aantrek. Skarlaken wit. Vlekloos, kaal, volrond perfek. Net vir nou wil ek dans, naak, onbeskaamd. ‘n Silwer aand, net vir ons vanaand. Net vir vanaand maak jy my skaam, dat ek so menslik, ondankbaar, ontevrede, onversadig vir die lewe is. Dat ek nooit vir myself kan lief wees, dat ek myself verniel, vergiftig en verwaarloos. Terwyl jy saggies … Continue reading Rusteloos
Die weke hoop op soos gesnipperde velle papier op die vloer. Heuningsoet die herinnering tot ons weer moet groet. Gister was verlepte rose. Vandag opgebring en weggespoel, more, wie sal weet. Soos Vetspatsels kleef dit, Sit dit, totdat jy wurg om weer op te staan en nuut te begin. Die lewe word ‘n ou uitgehongerde brak, elke happie ‘n feesmaal. Vergete is die vernedering, vergete … Continue reading Verlepte Gister
as Ek as Ek maar net daardie bitter pil van genot sonder bekommernis kon sluk. as Ek maar net my hare kon los maak in die wind, en wegwaai. as Ek maar net vrou kon wees. Tydloos, ewig mooi. as Ek maar net kon vrede maak met verandering. as Ek maar net my verhaal kon eindig. Kon fluit fluit in storietyd. as Ek maar net … Continue reading as Ek
Die hele wêreld is aan die gons, oor ‘n hofsaak, seker die meeste sedert die OJ Simpson hofsaak. Sosiale media is aan die brand, lanklaas het twee mense sedert Oscar Pistorius se moordsaak so baie opinies ontlok, en hierdie keer is die skoen aan die ander voet. Uitendelik is daar ‘n kopskuif in die samelewing. Dat mans ook mishandel word, dat daaroor gepraat mag word … Continue reading Die Bysteek
Elke aand net voor ek aan die slaap raak dink ek, ek moet hierdie stuk skryf, en dan raak ek besig die volgende dag en die bladsye vlieg by my gedagtes uit. Maar vandag sit ek hier en ek gaan dit skryf. Ek praat uit my hart uit met baie mense en ek weet, daar is baie van ons wat dieselfde voel.Daardie gevoel dat jy … Continue reading Goed genoeg
Enelda 