Hierdie week het ek gesien daar is ‘n uitdaging om ‘n brief aan jou jonger self te skryf en ek het gedink om dit te probeer: Liewe Adelene Die lewe is nie regverdig nie, hoe vinniger mens dit aanvaar hoe beter vir jouself. Moenie so hard wees op jouself nie, jy doen die beste wat jy kan. Daar is baie lesse wat jy moet leer, … Continue reading Liewe Blom
Ek het ‘n skaduwee, hy het vier kort beentjies en ‘n lang lyfie, hy volg my orals, elke tree wat ek gee is hy reg agter my, en soms kan ek sommer hoor hoe hard hy sug wanneer ek vir die soveelste keer daardie dag by die trappe op en af beweeg. Want een mens tree is beslis ses in klein honde treetjies. Ek was … Continue reading My vierbeen lyfwag
In die droom tussen wakker en slaap sal ek teen die donker baklei tot die storm in my binneste gaan lê Ek sal teen al die monsters veg. Tot ek my laaste asem uitblaas sal ek nie oorgee aan die stemme wat my vertel Ek is nie goed genoeg nie. Ek sal my ore probeer toedruk ‘n liedjie sing uit volle bors sodat die stilte … Continue reading My geveg
Hoe lieflik is jou naam op my tong, in die wind en oral om my heen. Hoe skarlaken wit ek en jy, en jy en ek. Die perfektheid van my kop op jou skouer my hand in joune. Die gefluister van my siel met die gelag van jou hart. Ons, die kombinasie van mens en mens om die volmaakte eenheid te wees. Hier is ek, … Continue reading Fleurig
Vanoggend op my oefen sessie besef ek, ek hardloop nou al 10 jaar, ek kon dit nie glo nie, en toe reflect ek bietjie daaroor, ek het al soveel km agter my ek kan hulle nie eers meer onthou nie, my deurgehardloopte tekkies lê in stapels soos trofees in my kas, ek was al topfiks, ek was al gebreek, ek het al gelag en gehuil … Continue reading Run Forest Run
Mens kan so maklik soos ‘n slegte ma voel, maar dit gebeur soms dat jy actually soos ‘n goeie ma voel. Daardie dag wanneer jou kroos vir jou sê: sjoe mamma dankie my klere ruik so lekker. Dis nogals altyd vir my ‘n groot wen, as ek my wasgoed betyds klaar en droog en lekker geruik kan kry vir die week. Die Kaap se weer … Continue reading In daai wen oomblik
Wat is die sin van dit alles, om jou siel te ontbloot op papier. Niemand verstaan jou denke, voel jou emosies. Dis net jy, Jy alleen, wat staar na die verblindende papier. Jou trane vlek die ink. Maak smerige strepe. In jou kop die malende malheid wat net jy verstaan. Sou hulle jou werklik kon beloon. Vryheid van spraak, maar moet net nie praat, skryf, … Continue reading Ontbloot
Partykeer wonder ek, wat is dit wat ons werklik ons kinders wil leer? Dat geld en status belangrik is? Dat jy beter as ander mense of maats moet wees, dat wat jy in die lewe besit bepaal wat jou mens wees werd is? Soveel keer as ek my sosiale media oopmaak dan sien ek die plasings, kinders wat die nuuste van alles kry, beste en … Continue reading Dis net jy en jou, teen jouself
Ek skryf dit soos stempelsdie stories van my hart in dievlekke en merke op my lyf.Die inkstreep waarheiddie eenvoud van my lewe.Die wonde, die blydskap.Onverstaanbaar ongeneeslik.Die brandende begeerte om gesmoor te voel in die oneindigheid van ń omhelsing.Verstik, verstoot onnodig onbenullig.Verlore voetspore loop soms draaie.Die liefde op jou lippe nou hopeloos te laat.Die woorde nooit gebore, die liefde alreeds vergete. In my plek sit daar … Continue reading Swartskaap
Agter die masker is ‘n vrou nes ek, dieselfde gelaatstrekke, gesig, ons vertel dieselfde staaltjies en grappe. Maar wie is die masker en wie is ek? Ons teer op aandag en aanvaarding. In die samelewing van vandag wie is meer aanvaarbaar, die masker of ek? -Enelda Continue reading Agter die masker
Enelda 