Kom ek vertel julle ‘n ding van verlang, dit tref jou op die snaakste tye, randomly op ‘n donderdag terwyl jy ry om jou kinders te gaan haal. In ‘n winkel. Of sommer soms wanneer jy staan en kos maak. Dan verlang jy sommer na jou ma en pa se kombuis en hulle kos, en jy dink hoe lekker jy daar gestaan het met ‘n … Continue reading Soms sit ek op Verlang se stoep.
Vandag het ek die dreaded “mamma hoef nie uit te klim” by my jongste ook gekry. Ek het gedink ek het nog tyd. Met my oudste het ek darem nog tot middel Gr 8 gehad. Daarna as ek my toon by die kar uitsit vra hy: mamma hoekom klim jy uit? So dat ek wonder of ek my rok verkeerd om aangetrek het. Die dae … Continue reading Die Cancel Culture
My ma is op ‘n missie om uit te sorteer, weg te pak, uit te gooi en nuut te maak. Sy pos elke dag op ons familie sosiale media groepies fotos van ons voorgeslagte, pragtige fotos. Wat mens met heimwee vul en jy weet nie eintlik hoekom nie. Laat verlang na ‘n tyd wat jy nie kan onthou nie. Lus maak vir stories skryf en … Continue reading Stamboom
Elke dag kyk ek hoe die dag sy laaste asem uitblaas oor die berg. Dit word goud en geel en in ń oogwink ń modder groen. Dan saggies voel ek die nagwind teen my gesig. Ek wonder voor die nag toesak Oor my mense, Was die dag goed vir julle. Dink julle soms ook met heimwee Dat ons almal net ń spikkel in hierdie tydlyn … Continue reading Vlek Vlekke Verlange
Daar is ‘n ander soort stilte aan vrede Diep en wyd soos die Karoo in die laat middag. Daardie stilte wat smaak soos vryheid, wanneer jou tyd vir ‘n oomblik doodstil staan en jy besef, hier en nou is ek totaal gelukkig. Dis dalk net vir daardie oomblik, ‘n klein stukkie maar dis joune om te koester. Wanneer jy volkome vol sirkel gereis het, jy … Continue reading Klein Genade
Kop en skouer, vlinder vlerk. Botter geel met watte wit. Uitgekring en weg gevlieg. Skaduwees van ouderdom. Soet wees drome, lekkerkry. So gaan dit alles stadig verby. Soos heuning vir die hommelby. Verdwaalde sonstrale op die mat, dansend met die wind. Helder en dof – dof en helder die rasende klanke van die nag. Deur helder gekleurde glas, die tralies. Vrede en vryheid toegesluit. Geen … Continue reading Op ‘n ander dag
Hierdie week het ek gesien daar is ‘n uitdaging om ‘n brief aan jou jonger self te skryf en ek het gedink om dit te probeer: Liewe Adelene Die lewe is nie regverdig nie, hoe vinniger mens dit aanvaar hoe beter vir jouself. Moenie so hard wees op jouself nie, jy doen die beste wat jy kan. Daar is baie lesse wat jy moet leer, … Continue reading Liewe Blom
Ek het ‘n skaduwee, hy het vier kort beentjies en ‘n lang lyfie, hy volg my orals, elke tree wat ek gee is hy reg agter my, en soms kan ek sommer hoor hoe hard hy sug wanneer ek vir die soveelste keer daardie dag by die trappe op en af beweeg. Want een mens tree is beslis ses in klein honde treetjies. Ek was … Continue reading My vierbeen lyfwag
In die droom tussen wakker en slaap sal ek teen die donker baklei tot die storm in my binneste gaan lê Ek sal teen al die monsters veg. Tot ek my laaste asem uitblaas sal ek nie oorgee aan die stemme wat my vertel Ek is nie goed genoeg nie. Ek sal my ore probeer toedruk ‘n liedjie sing uit volle bors sodat die stilte … Continue reading My geveg
Hoe lieflik is jou naam op my tong, in die wind en oral om my heen. Hoe skarlaken wit ek en jy, en jy en ek. Die perfektheid van my kop op jou skouer my hand in joune. Die gefluister van my siel met die gelag van jou hart. Ons, die kombinasie van mens en mens om die volmaakte eenheid te wees. Hier is ek, … Continue reading Fleurig
Enelda 